ZAPOBIEGANIE ALKOHOLIZMOWI NIELETNICH
Wśród czynników mogących zapobiec alkoholizowaniu się dzieci i młodzieży na pierwszym planie jest szkoła, tj. wszyscy pracownicy szkoły i komitet rodzicielski.
Obowiązkiem szkoły jest uświadomienie uczniów i rodziców o szkodliwym działaniu alkoholu na organizm dziecięcy oraz o skutkach alkoholizmu. Szkoła powinna wytworzyć w dzieciach i młodzieży postawę abstynencką ze względów zdrowotnych, wychowawczych i prawnych. Wychowanie w trzeźwości jest fundamentem poczynań wychowawczych. Ale tylko wtedy nauczyciele mogą uświadomić dzieci i rodziców, kiedy sami będą znać prawdę o alkoholizmie. Kto wychowuje, ten musi wiedzieć, jak to robić; kto chce uświadamiać, musi sam znać problem i metody działania. Uświadamianie przeciwalkoholowe winno objąć wszystkich nauczycieli, ponieważ każdy nauczyciel z racji wykonywanego zawodu jest wychowawcą i każdy z racji wysokiej rangi społecznej swego zawodu, w określonym środowisku stanowi wzór postępowania.
Uświadomienie przeciwalkoholowe powinno opierać się na wynikach badań naukowych stwierdzających, że:
1. pełna abstynencja obowiązuje dzieci i młodzież,
2. profilaktyka jest najlepszą metodą walki z alkoholizmem,
3. alkoholizm jest chorobą.
Zaniedbanymi dziećmi alkoholików muszą zająć się ze szczególną troską i serdecznością wszystkie szkoły. Chodzi bowiem nie tylko o kompensację społeczną — ale również i psychologiczną. Szkoły wiedzą, jakie czynniki należy włączyć do współdziałania na rzecz dziecka, trzeba tylko, ażeby każdy nauczyciel uświadomił sobie, że dzieci z rodzin alkoholików od niego przede wszystkim oczekują zrozumienia, życzliwego zainteresowania i opieki, że dzięki jego pomocy mogą one wyrosnąć na ludzi trzeźwych.