Procent wypadków drogowych spowodowany nietrzeźwością w latach 1960 — 1965.
Rok | Ilość ogólna wypadków drogowych | Ilość wypadków spowodowanych przez nietrzeźwość | % liczby ogólnej wypadków |
1960 | 27642 | 4728 | 17,1 |
1961 | 23986 | 4585 | 19,1 |
1962 | 24059 | 4113 | 17,0 |
1963 | 23540 | 3863 | 14,1 |
1964 | 21937 | 3336 | 15,1 |
1965 | 22505 | 3202 | 14,2 |
W pierwszym półroczu 1966 r. zanotowano 11 098 wypadków a więc o 18,6% więcej niż w pierwszych sześciu miesiącach 1965 r. Zabitych było 1129 osób, to jest o 23,1% więcej, a rannych — 9946, to jest o 24,2% więcej. Jak ustalono, nietrzeźwi kierowcy mieli w tej smutnej statystyce udział większy w 1966 r. niż w 1965 r. Spowodowali oni o 22% więcej wypadków niż w pierwszym półroczu 1965 r.; w wypadkach, spowodowanych pijaństwem, zginęło blisko 30% osób więcej, a rannych zostało o 23% więcej. Toteż w sezonie letnim 1966 r. przed każdym dniem odpoczynku kierowano w prasie i radio specjalne apele do użytkowników dróg, a zwłaszcza kierowców, wzywając do ostrożnej jazdy i zachowywania trzeźwości. Mimo to każdy letni weekend (sobota i niedziela) przynosił na terenie kraju 191, 193, 224, 242 wypadki. Ilość nietrzeźwych kierowców wśród zatrzymanych sprawców wypadków wynosiła od 10 do 18%.
Ustawa o zwalczaniu alkoholizmu przewiduje sankcje karne za samo prowadzenie w stanie nietrzeźwości pojazdu mechanicznego (oraz innych pojazdów), a art. 30 — zawiera surowe sankcje w stosunku do osób, które można oskarżyć o spowodowanie niebezpieczeństwa katastrofy w stanie nietrzeźwym. Z roku na rok zwiększa się ilość osób, przeciwko którym Policja wszczęła dochodzenie z art. 28 § 1, 28 § 2 i z art. 30 Ustawy o zwalczaniu alkoholizmu. Jest to spowodowane nie tylko wzrostem ilości przestępstw drogowych, ale wzmożoną kontrolą policyjną na drogach publicznych.
Ilość dochodzeń z art. 28 i 30 Ustawy z 10 X11 1959 r. w latach 1962 — 1966.
1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | |
z art. 28 § 1 Ustawy za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwym | 11407 | 16517 | 17424 | 17437 | 17082 |
z art. 28 § 2 Ustawy za prowadzenie innego pojazdu w stanie nietrzeźwości | 11996 | 18738 | 19877 | 17817 | 16522 |
z art. 30 Ustawy za nieumyślne spowodowanie niebezpieczeństwa katastrofy w stanie nietrzeźwym | 3695 | 4385 | 3458 | 3201 | 3146 |
Chociaż już obecność we krwi kierowcy 0,2‰ alkoholu wystarcza, aby uznać, że prowadził pojazd w stanie nietrzeźwym, duża część kierowców, zatrzymanych pod tym zarzutem, pije znacznie większe ilości alkoholu niż te, które wystarczają do przekroczenia progu nietrzeźwości. Przeprowadzone przez Prokuraturę Generalną badania spraw ponad 6000 mężczyzn, którzy w pierwszym półroczu 1961 r. stanęli przed sądem jako oskarżeni z art. 28 względnie 30 Ustawy, wykazało, że znaczna większość (aż 68%) zatrzymanych w trakcie jazdy w stanie nietrzeźwym miała we krwi więcej niż 1,5‰ alkoholu. Taki poziom intoksykacji osiąga się po spożyciu znacznie więcej niż ćwiartki wódki ewentualnie odpowiednio dużej ilości wódki i wina lub piwa.
Procent nietrzeźwych kierowców, którzy wypili przed jazdą dużą ilość alkoholu, jest więc większy niż procent dorosłych mężczyzn w Polsce, pijących jednorazowo duże dawki, powodujące stan nietrzeźwości. Oczywiste jest jak duży stan zagrożenia powodują na szosach tacy osobnicy. Trzeba zaznaczyć, że prowadzenie pojazdów mechanicznych przy niższym stężeniu alkoholu we krwi niż 0,2‰ jest także niebezpieczne, gdyż nawet nieduża ilość alkoholu powoduje przez krótki czas po wypiciu przelotne zaburzenia czynności psychicznych i fizycznych kierowcy. Toteż przepisy administracyjne w wielu krajach, a m.in. i w Polsce, uznają, że kierowca, który prowadzi pojazd w stanie, wskazującym tylko na użycie alkoholu, jest już niebezpiecznym użytkownikiem dróg publicznych i winien być ukarany administracyjnie. Według polskiej praktyki wystarczy obecność we krwi kierowcy 0,2‰ alkoholu, aby podlegać sankcjom administracyjnym. W 1963 r. policja drogowa zatrzymała pod tym zarzutem na ulicach blisko 25 000 kierowców.