Spotykanie się
Umawianie się na poważnie może przybrać dwie formy: „chodzenie ze sobą” albo regularne spotykanie się.
Mark i Julie (Oboje po 16 lat), uczą się razem niemal co wieczór. Co ciekawe, przestrzegają dość surowych zasad: żadnego radia, żadnej telewizji, słuchania płyt, a nawet rozmów. Tylko się uczą i czasem odzywają się do siebie. Wystarcza im, że po prostu są razem.
Regularne spotykanie się poprzedza etap „chodzenia”. Dwoje ludzi umawia się wówczas praktycznie tylko ze sobą, chociaż zdarzają się odstępstwa ód tej reguły. Różnie definiuje się takie randki, ale zwykle chodzi o to, że:
Dwoje ludzi spotyka się tylko ze sobą (albo niemal wyłącznie ze sobą).
Nie ustalili jeszcze żadnych reguł istnienia ich związku.
Nie mówią jeszcze o sobie jako o parze.
Chociaż możesz uważać, że macie siebie na wyłączność, jeszcze niczego sobie nie obiecywaliście. Spotykacie się z innymi osobami, przynajmniej raz na jakiś czas. Może jeszcze nie jesteś gotowy, żeby wasz związek określić jako stały i wolisz myśleć o sobie, jak o kimś niezależnym, bez pary, nawet gdy regularne spotkania naprawdę sprawiają ci dużą przyjemność.
Czasem, chociaż starasz się przyhamować, wystarczy postanowić, że spotykacie się tylko ze sobą i już okazuje się, że kroczysz w stronę czegoś poważnego. Kiedy umawiacie się tylko ze sobą, można już mówić o „chodzeniu”. To określenie stare jak świat.
Chodzenie ze sobą
Jesteście gotowi na chodzenie ze sobą? Zanim się zdecydujecie, musicie jasno określić, co to dla was obydwojga znaczy. Każda para może definiować tę sprawę nieco inaczej. Zasadniczo jednak, zgodnie z powszechnym rozumieniem, chodzenie oznacza, że spotykacie się tylko ze sobą i – co ważniejsze – wszyscy wokół o tym wiedzą.
Kiedy zdecydujecie, że jesteście już gotowi, musisz wyjaśnić drugiej stronie, co rozumiesz przez chodzenie. Czy po prostu rezygnujecie ze spotkań z innymi, czy też zawsze będziecie razem? Czy tym samym zobowiązujecie się, że cały wolny czas spędzacie w swoim towarzystwie, czy zostawiacie trochę miejsca dla znajomych? Może chcesz uświetnić rozpoczęcie chodzenia uroczystą kolacją albo jakimś prezentem? A może chodzenie ze sobą uznajesz za kolejny krok w stronę związku seksualnego? Niezależnie od twoich wyobrażeń, musicie to sobie wyjaśnić.
Jednocześnie powinieneś wysłuchać, co druga strona rozumie przez chodzenie ze sobą. Potem zdecydujecie, czy wasze poglądy są wystarczająco zgodne, aby związek miał szansę przetrwać. Jedyny sposób to szczera i otwarta rozmowa. Trudności pojawiają się wtedy, gdy partnerzy wchodzą w poważny etap związku, a każde z nich uznaje inne reguły.
Pamiętaj: jeśli chodzicie że sobą, w oczach świata i w waszych własnych stanowicie parę. Dla różnych grup towarzyskich oznacza to trochę Co innego, ale wszystkie zgodzą się, że w waszym przypadku nie wchodzą w grę żadni inni partnerzy. W pewnych kręgach chodzenie ze sobą to „świętość”, w innych to tylko para ludzi, którzy często się ze sobą spotykają, ale po dość krótkim czasie zmieniają sympatię.
Chodzenie powinno oznaczać zaangażowanie. Chcecie być razem i tylko ze sobą. To oczywiste, że zależy wam na sobie. Jednak kiedy chodzicie ze sobą, ogłaszacie światu, że jesteście razem i stanowicie parę. To jak ustanowienie barier, które informują, że żadne z was nie chce i nie może wchodzić w inne poważne związki. Za zaangażowaniem idzie troska i szacunek oraz pragnienie uszczęśliwiania drugiej osoby. Chodzenie oznacza, że uwielbiacie spędzać ze sobą czas i lubicie myśleć o sobie jako o parze.
Nie zabijaj romantyzmu w waszym związku, omawiając każdy szczegół i definiując każdą regułę. Tak, to ważne, żeby ustalić podstawowe zasady i wiedzieć, co każde z was o tym myśli, ale zwiększysz swoje szanse na szczęśliwy i radosny związek, jeśli pozwolisz, aby sprawy biegły swoim torem, na ile to tylko możliwe.
Chodzenie dla 14-latka oznacza zwykle niezbyt intensywny i raczej krótkotrwały związek. Młodsze nastolatki, zgodnie ze swoją naturą, potrzebują większego urozmaicenia w życiu uczuciowym i zwykle nie chcą wiązać się na zbyt długo z jedną osobą. Chodzenie w przypadku 18-latków jest z reguły sprawą znacznie poważniejszą i pociąga za sobą wiele ważnych decyzji, na przykład wybór studiów, planów wakacyjnych.
Dla starszych nastolatków chodzenie może być wstępem do zaręczyn, nawet jeśli dojdzie do nich dopiero za parę lat.
Zdarzają się związki, gdzie nie brakuje zaangażowania, a które mimo to nigdy nie zostały przez partnerów uznane za „chodzenie ze sobą”. Zwykle dzieje się tak, ponieważ relacja dwojga ludzi rozwija się w sposób naturalny, a pojęcie „chodzenia” nie istnieje w kręgu, z którego wywodzi się para. Dla niektórych chodzenie jest wręcz koniecznością, dla innych to „obciach”. Ludzie mogą chodzić ze sobą nie deklarując się, ale zawsze lepiej jest się dogadać i upewnić, czy stanowicie stałą parę.